Czyli blog o tym, że kręgosłupowi moralnemu może czasem wypaść dysk.
Unikałam jej jak ognia. Szukałam wszelkich możliwych alternatywnych dróg, byle tylko nie stanąć z nią twarzą w twarz. Słyszałam o niej same najgorsze rzeczy: że jest złośliwa, zawistna, zazdrosna, przekonana o swojej wyższości, narcystyczna i drażliwa.
Czytaj dalejgdy mnie nie będzie
kim będę?
czułym wspomnieniem
kością niezgody
łzą w oku
niedokończonym listem
nieodbytą rozmową
głuchym telefonem
zapiskiem na marginesie
odkładanym spotkaniem…
z tobą
niedopitym kieliszkiem wina
nierozwiązanym problemem
terminem w kalendarzu
smutkiem w kącikach ust
wyblakłym zdjęciem
Czytaj dalej
Przychodzimy i odchodzimy. Fizycznie, emocjonalnie, symbolicznie. Tymczasowo i na zawsze.
Nie sposób jednak pogodzić się z odchodzeniem najbliższych. Choć Tato ma się dobrze. Zdrowie mu dopisuje.
Czasem zakaszle, ponarzeka na ból w nodze, ale nic więcej go nie dotyka.
Czytaj dalejZaszyłam sobie uśmiech na twarzy. Tak dawno, że nie pamiętam, kiedy zdecydowałam się na ten krok. Chyba jak byłam małym dzieckiem, a cel był jasny – sprawiać radość innym. Taka grzeczna, uśmiechnięta dziewczynka, która nie generuje żadnych problemów wychowawczych.
Czytaj dalejZezłościłam się, zagniewałam, zasmuciłam. Czuję, jakby ta złość, gniew i smutek oplotły mnie swoimi ramionami i zaciskały powoli na gardle. I chyba to spowodowało, że znów odwiedzili mnie Pani Panika i Pan Lęk, choć dawno nie gościli w mojej głowie.
Czytaj dalejOstatnimi czasy gości w mojej głowie jest pod dostatkiem. Odwiedzają mnie nieproszeni, rozsiadają się na kanapach, krzesełkach, na podłodze, parapetach. Zamawiają, jakby byli w kawiarni – a to kawę, herbatę, ciasteczko.
Czytaj dalejDopadła mnie chwila. Nie chwilka, chwilunia, ale taka, która w ułamku sekundy mogła zmienić moje życie o 180 stopni lub go zakończyć. I choć nie wydarzyło się nic spektakularnego czy katastroficznego, to jednak stało się powodem do refleksji.
Czytaj dalejW podróżowaniu można odnaleźć sens życia. Odkrywanie świata, który jest poza naszym domem, miastem czy wioską jest doświadczaniem nieznanego. Niezaprzeczalnie znajomość każdego centymetra miejsca, w którym na co dzień żyjemy, szorstkości asfaltu, kształtu drzew, kolorów firanek w oknach domów jest bezpieczeństwem dającym wielki spokój.
Czytaj dalejLeżałam wczoraj na polanie. Gdzieś nade mną zawisł księżyc – wielka, piękna kula oświetlająca nieboskłon. Drzewa otwarły ramiona, by pokazać fragment bajkowej, gwiezdnej scenerii. Koło mnie ogień spalał nie tylko drewno, ale myśli ciemne jak obraz lasu za mną, czyli tam gdzie księżyc nie docierał.
Czytaj dalejMoja rodzina przypomina zaminowane pole. Musisz dokładnie wiedzieć jak się po nim poruszać, by nie wpaść na minę, która może i nie zabije, ale mocno poturbuje. Miałam już wrażenie, że dość ostrożnie stąpam po ścieżkach, traktach, polach i łakach mojego rodzinnego życia, ale ostatnimi czasy mam z tym spory kłopot.
Czytaj dalej